Ο μακαριστός πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ έχει κληροδοτήσει πολλά στην Εκκλησία και όχι λιγότερο σημαντική, μεταξύ αυτών, είναι η άοκνη μαρτυρία του της βασιλικής οδού των Πατέρων, ιδίως εν όψει της μεγάλης αποστασίας της εποχής μας και της επίμαχης αιρέσεως των ημερών μας, του συγκρητιστικού οικουμενισμού.

Στο παρακάτω απόσπασμα, από μία επιστολή την οποία έγραψε ο ίδιος ο π. Σεραφείμ κατά την εορτή της μετακομιδής των λειψάνων του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου – 27 Ιαν./9 Φεβ. , το 1977, υπογραμμίζει προφητικά τη μεγάλη ανάγκη για ενότητα των Ορθοδόξων, εν όψει της προκλήσεως της «Μεγάλης και Αγίας Συνόδου»:

“Προσευχόμαστε ο Θεός να χαρίζει ειρήνη στο μικρό ποίμνιό Του και οι μικρές διαφορές απόψεων να μην καταστρέψουν την ενότητα όλων, όσοι θα έπρεπε να αγωνίζονται εναντίον της πραγματικής αποστασίας της εποχής μας – αυτήν που αντιπροσωπεύει η τρομακτική «Όγδοη Οικουμενική Σύνοδος» *, η οποία φαίνεται πως πλησιάζει. Κατά κάποιον τρόπο υποδεχόμαστε αυτήν τη ληστρική σύνοδο, διότι θα είναι ίσως τόσο ολοφάνερα αντι-Ορθόδοξη, ώστε κάποιοι θα τη δουν και θα αποστραφούν την ολέθρια αυτή οδό. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τους αληθινούς Ορθοδόξους χριστιανούς να μην είναι φανατικοί αλλά μετριοπαθείς, παραμένοντας στην οδό της αληθινής Ορθοδοξίας και όχι του σεκταρισμού, εν όψει τέτοιων πειρασμών».

*[έτσι αναφέρονταν στη Σύνοδο, εκείνη την εποχή, οι διοργανωτές και σχολιαστές αυτης].

Από τα σοφά αυτά λόγια του πατρός Σεραφείμ υπάρχουν αρκετά σημεία που πρέπει να κρατήσουμε:

1. Η ενότητα των Ορθοδόξων, οι οποίοι ομολογούν την πίστη τους στη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» είναι πολύτιμη και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε ήσσονος σημασίας διαφορές να μας χωρίζουν.
2. Η πραγματική πρόκληση, αυτό που ο ίδιος ονομάζει «πραγματική αποστασία» της εποχής μας, είναι ο συγκρητιστικός οικουμενισμός και εκπροσωπείται από τη «Σύνοδο», που είναι μία ληστρική σύνοδος.
3. Αυτή η ψευδοσύνοδος αποτελεί ταυτόχρονα μια απειλή για την ενότητα της Εκκλησίας και μία ευκαιρία για πολλούς, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί ή δεν έχουν δώσει σημασία στη μείζονα αυτή απειλή, ώστε να κατανοήσουν και να ενωθούν προς όφελος της Ορθοδοξίας. Αυτό ακριβώς έχουμε δει να συμβαίνει ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο.
4. Προκειμένου να ενθαρρύνουμε αυτή την «αφύπνιση» και «συσπείρωση», είναι πολύ σημαντικό όλοι οι Ορθόδοξοι να αποφεύγουμε τον φανατισμό και τον σεκταρισμό ως αντίδραση στον συγκρητιστικό οικουμενισμό.

Το τελευταίο αυτό σημείο είναι ίσως το σημαντικότερο όλων, διότι πολλοί Ορθόδοξοι δεν δίνουν βάρος στον «εκ δεξιών πειρασμό» κι έτσι πέφτουν εύκολα σ’ αυτόν. Ωστόσο, λίγο ενδιαφέρει τον εχθρό της σωτηρίας μας, εάν θα καταφέρει να μας δελεάσει εξ αριστερών ή εκ δεξιών, διότι και τα δύο αυτά είναι πτώσεις από τη «βασιλική οδό» των Πατέρων. Απαιτείται να έχει μεγάλη ταπείνωση, περίσκεψη και διάκριση ο αγωνιστής, ώστε να παραμείνει στη βασιλική οδό της διακρίσεως των πνευμάτων, στην εποχή μας και στις ημέρες αυτές, στις οποίες είναι ‘κανόνας’ να προτείνονται δύο επιλογές και αμφότερες να είναι εσφαλμένες. Ακούμε συχνά ότι, πρέπει κανείς να ταχθεί είτε υπέρ της «Συνόδου» είτε είναι εναντίον της ενότητας της Εκκλησίας. Ή ότι είτε είσαι με τους «οικουμενιστές», είτε είσαι «φανατικός και ζηλωτής ,ου κατ’ επίγνωσιν». Ωστόσο όλες αυτές είναι ψευδο-διχοτομήσεις. ‘Όσοι μιλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο υποθέτουν ότι υπάρχουν δύο μόνο πιθανές τοποθετήσεις, αμφότερες ακραίες. Το ερώτημα τίθεται έτσι ώστε να αναγκαστούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί – που είναι φυσικά πολέμιοι του συγκρητιστικού οικουμενισμού, να λάβουν μία από τις δύο ακραίες αυτές θέσεις – ενώ, ουσιαστικά, καμία δεν είναι η βασιλική οδός των Πατέρων.

Η απλή και ορθή απάντηση είναι η εξής: ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες, είμαστε μέσα στην Εκκλησία και δεν είμαστε μεταρρυθμιστές, ούτε θα ενδώσουμε στον εξτρεμισμό του φονταμενταλιστικού οικουμενισμού ούτε θα πέσουμε στην παγίδα του αδιάκριτου ζηλωτισμού – διότι και τα δύο αυτά άκρα συμβάλλουν στη διάβρωση της ενότητας της Εκκλησίας.

Είθε όλοι οι ειλικρινείς Ορθόδοξοι να ενστερνιστούν τα σοφά λόγια του πατρός Σεραφείμ Ρόουζ και να επικεντρωθούν στον Χριστό και μόνον σ’ Αυτόν - συνεργαζόμενοι με όλους όσοι ορθώς πιστεύουν και ομολογούν, ώστε να οικοδομούν την Εκκλησία και την ενότητα Αυτής.

- πρωτοπρεσβύτερος π. Πέτρος Χίρς

[μετάφραση: Χαρά-Ανδριάνα Λιαναντωνάκη, για το Orthodoxethos.com]

Πηγ΄: http://orthodoxaustralia.org/2016/10/10/243-jan-27feb-9-1977-st-john-chrysostom/